در تاریخ حبیب‌السیر نامش را قاضی اختیارالدین حسن، فرزند غیاث‌الدین تربتی نوشته است که در جوانی از زاوه‌ی تربت به هرات رفته است و در آنجا به تحصیل علوم دینی می‌پردازد. در زمانی اندک ترقی کرده و بنا به فرمان سلطان حسین بایقرا، قاضی‌القضات هرات می‌شود. حتی در زمان استیلای "شیبک خان" به هرات نیز مقام وی در مسند قضا محفوظ بوده. در اواخر عمر از هرات به تربت حیدریه بازگشته، به زراعت پرداخته و امرار معاش می‌کند تا در اوایل سال 928 به مرض سوء‌القنیه در می‌گذرد و در مقبره‌ی خانوادگی دفن می‌شود. کتاب‌های "مختارالاختیار" و "اقتباس" از آثار اوست. در حبیب‌السیر فقط دو بیت قطعه که برای نقر در منبری که از سنگ مرمر به دستور امیرعلیشیر برای مسجد جامع هرات ساخته‌اند از او نقل کرده که خوب ساخته؛ بدین قرار:
از همت بزرگی شد منبری مکمل
کز غایت ترفع بر عرش سر کشیده
هرگز کسی ندیده منبر ز سنگ مرمر
تاریخ شد همان کو (هرگز کسی ندیده)
نقل از "سخن‌وران زاوه" نوشته محمود فیروزی مقدم
برچسب‌ها: گزارش جلسه شماره 923 به تاریخ 900709, شاعر همشهری, زندگینامه اختیار تربتی
