خسته نباشید
اکنون که در پاییز سال 1393 هستیم حدود سه سال است که جلسات‌مان به طور مرتب و هفته‌ای دو شب (شنبه‌ها مثنوی‌خوانی و سه‌شنبه‌ها تفسیر قرآن) در حسینیه‌ی صفارشرق برگزار می‌شود. پیش از این‌که جلسات در حسینیه‌ی صفارشرق برگزار شود در حسینیه‌ی قلعه‌جوقی‌های مقیم تربت که به حسینیه‌ی باقری موسوم بود در خیابان امام حسین برگزار می‌شد. اواسط سال 1390 بود آقای جلیل حداد که یکی از شرکت‌کنندگان در آن جلسات بود پیشنهاد داد که جلسه را به حسینیه‌ی صفارشرق منقل کنیم و با موافقت دکتر نجاتیان و دیگر دوستان جلسات به حسینیه‌ی صفارشرق واقع در خیابان باغسلطانی، باغسلطانی 9 منتقل شد. از آن تاریخ تا امروز به پایمردی این مرد انصافا حتی برای برگزاری یک جلسه با مشکل برخورد نکرده‌ایم که جای تشکر بسیار دارد. تابستان و زمستان این مکان برای انجمن آماده می‌شود، تمیز و مرتب، با دمای مناسب، نور مناسب، سیستم صوتی مناسب در اختیار دوستان قرار می‌گیرد. دوستان در حین گوش دادن به مثنوی استکانی چای میل می‌کنند و همه‌ی این‌ها را مدیون بانیان حسینیه صفار شرق هستیم که شامل مرحوم رجبعلی صفارشرق و فرزاندانش می‌شوند و کسانی که امروز از این مکان نگهداری می‌کنند هستیم از جمله آقای جلیل حداد که از نوه‌های مرحوم رجبعلی صفارشرق هستند و آقای مرتضی غلامپور که بامحبت همیشه در را به روی‌مان باز می‌کنند. با خودم گفتم که بی‌معرفتی است اگر یادی از این دوستان نکنم و خسته‌نباشیدی به ایشان نگویم. امیدوارم این یک عمر زندگی سالم و بابرکت داشته باشند و به نمایندگی از تمام اعضای انجمن مثنوی خوانی از ایشان تشکر می‌کنم.
برچسب‌ها: مثنوی خوانی, حسینیه صفارشرق
