۵- شاعر همشهری – فيضي تربتي
بيشتر تذكره‌ها نوشته‌اند: فيضي از شعراي تربت‌حيدريه است كه در اواخر قرن دهم به هندوستان رفته، اكثر نقاط آن كشور وسيع را پاي پياده سياحت كرده و در مدح جلال الدين اكبر شعرها سروده و صله‌ها گرفته است. اين‌كه او از شعراي تربت حيدريه است، مسلم است اما اين‌كه او به هند رفته باشد. كمي جاي ترديد دارد زيرا اگر چنين بود در نفايس المآثر، منتخب التواريخ، طبقات اكبري و آيين اكبري ذكرش مي‌آمد. در تذكره‌ها ده رباعي به او منسوب شده است كه از آن ميان شش رباعي مربوط به فكري تربتي است كه در هفته‌ي قبل، وصف حالش آورده شد و دو رباعي هم مربوط به ديگران است. تنها اين دو رباعي مسلما از آنِ فيضي تربتي است:
مويي شده‌ام بي خطِ مشكين رقم او
كو بخت كه آيم به زبان قلم او؟
مجنون به ره عشق ز سر كرده قدم رفت
دارم منِ ديوانه قدم بر قدم او
از پيش من آن زهره‌جبين مي‌گذرد
آشوبِ دل و آفتِ دين مي‌گذرد
عمرم همه بگذشت و نديدم رويش
افسوس ز عمري كه چنين مي‌گذرد
نقل از "سخن‌وران زاوه" نوشته محمود فیروزی مقدم
***
برچسب‌ها: گزارش جلسه شماره 939 به تاریخ 901108, شاعر همشهری, زندگینامه فیضی تربتی
