هوای تازه

پیش پای آرزوهای محال کودکی
خنده و لبخندهای بیصدا امضا نشد
ما که از نسلی ترکخورده به دنیا آمدیم
نوجوانی قسمت ما بود سهم ما نشد
تارِ رویاهایمان را با هزاران آرزو
اشتباهی لای موهای پریشان بافتیم
هر خیابان یک مسیر از انتهای زندگیست
کوچهای بنبست ما از این خیابان ساختیم
ما به فرداها گره خوردیم اما این طناب
ریسمان کهنه و پوسیدهای در چاه بود
زندگیمان در گلوی داستانی گیر کرد
آخر این قصه جای حرف پایان آه بود
#نازنین_مرادی
#هوای_تازه
#پیام_ولایت
کانال تلگرامی انجمن شاعران ستاره قطب👇
https://t.me/anjomanghotb
عکس از آرشیو انجمن شعر و ادب قطب به تاریخ تاریخ شنبه ۱۴۰۱/۰۶/۱۹
برچسبها: نازنین مرادی, زینب ناصری, بهمن صباغ زاده, انجمن قطب